Cailleach is een figuur in de Keltische mythologie, vooral in Schotland en Ierland. Ze wordt vaak beschreven als een oude heks of oud wijf, en wordt geassocieerd met de winter, de dood en de aarde. In sommige legendes wordt ze afgebeeld als een krachtige en angstaanjagende godin die de controle over de natuurlijke wereld uitoefent, het land vormgeeft en de seizoenen bepaalt.
In andere verhalen wordt Cailleach afgebeeld als een vormveranderende tovenares die haar magie gebruikt om de winter tot stand te brengen en de lente tegen te houden. Ondanks haar angstaanjagende reputatie wordt ze ook gezien als een wijze en koesterende figuur, die in staat is om geschenken te geven en begeleiding te bieden aan degenen die haar opzoeken.
In sommige tradities wordt Cailleach gezien als de gemalin van de god Beira, de koningin van de winter, en wordt aangenomen dat ze aan het begin van de lente is veranderd in een mooie jonge vrouw. In andere wordt ze geassocieerd met de godin Bridgit of bruid, die wordt gezien als de belichaming van genezing, vruchtbaarheid en vernieuwing.
De figuur van Cailleach blijft een belangrijk onderdeel van de Keltische folklore en traditie, en wordt tegenwoordig door veel mensen vereerd als een symbool van de kracht en magie van de natuurlijke wereld.